Hasan, Yozgat ilinin Sarıkaya kazasına bağlı kara Yakup köyünden (günümüzde beldedir) gelerek Çanakkale'de savaşa katılmıştır. Daha bıyıkları terlememiş bu delikanlı, kendisi gibi gencecik arkadaşları ile beraber yayan yapıldak günlerce yürüyerek Yozgat'tan çıkıp Çanakkale'ye ulaşmış. Burada 64. Piyade alayı, 1. Tabur, 2. Bölüğe intisap edip çakı gibi Mehmetçik olmuş arkadaşları ile birlikte.
Hasan'ın bulunduğu 2. Bölüğün komutanı yüzbaşı sırrı bey olarak kayıtlarda yer almaktadır. Yüzbaşı sırrı bey asker arasında dolaşırken Hasan'ın başındaki kına dikkatini çeker. Cepheye gelen askerlerin sağ ellerinde, sağ elinin üç parmağında ya da sağ ayağının parmaklarında kına görmeye alışıktı sırrı bey ama baştaki kınayı ilk defa görüyordu. Hasan'a bunun manasının ne olduğunu sorduğunda Hasan utandı, üzüldü ve dedi ki komutanına;
-KOMUTANIM, BURAYA GELECEĞİM VAKİT ANAM YAKTI BU KINAYI. BEN DE NİYE DİYE SORMADIM.
SIRRI BEY: -ÖYLEYSE BİR MEKTUP YAZ DA SOR BAKALIM, BİZ DE ÖĞRENMİŞ OLALIM.
HASAN: -BEN YAZI YAZMASINI BİLMEM Kİ KOMUTANIM.
SIRRI BEY: -ÖYLEYSE SEN SÖYLE BÖLÜK YAZICISI YAZSIN KÖYÜNE, BAKALIM NE CEVAP GELECEK?
HASAN: -BAŞ ÜSTÜNE KOMUTANIM.
Bir istirahat anında bölük yazıcısı Hasan'ın yanına gelir. Hasan söyler, o yazar. Selam kelamdan, arkadaşlarının dostluğundan, komutanının tatlı dilinden bahsettikten sonra hasan, konuyu kınaya getirir.
– ANACIĞIM, KUMANDANIM SAÇIMDAKİ KINAYI SORDU, BEN BİLEMEDİM. ARKADAŞLARIMIN ARASINDA MAHCUP OLDUM. KINANIN BİR MÂNÂSI VARSA BİLDİR DE KUMANDANIMA SÖYLEYEYİM. Mektup Yozgat yollarına çıkar. Aradan iki aya yakın belki fazla zaman geçmiştir. Yozgat'ın Sarıkaya ilçesi kara Yakuplar köyünün köy kâtibi mektubu Hasan'ın anasına ulaştırmış ve anasının söylediklerini de yazıp cepheye yollamıştır. Yüzbaşı sırrı bey mektubu alarak okumaya başlar.